مدح و شهادت امام حسن مجتبی علیه‌السلام
عـمری در آشیـان غـریب مدینـه‌ایم مـا از فـدائـیـان غـریب مـدیـنـه‌ایـم ما را صدا زنید نمک گـیر مجـتبی مـدیـون لـقـمه نان غـریب مدیـنه‌ایم هستیم اگر گـدای حسین، زیر منّـته الطـاف بـی کـران غریب مدیـنـه‌ایم این افـتخـار ماست فـقـط زیـر سایۀ دسـتـان مـهـربـان غـریب مدیـنه‌ایم سالی یکـی دو روز کـفایت نمی‌کند هر روز میهـمـان غریب مـدینـه‌ایم ذکر حـسن به ما پر پـرواز می‌دهد مـرغـان آسـمـان غـریب مـدیـنـه‌ایم زهرا، علی، حسین دعاگویمان شوند وقتی که روضه خوان غریب مدینه‌ایم خانه خراب غصۀ این قبر خاکی و بی شمع و سایبان غـریب مدیـنه‌ایم |